W ub. tygodniu uczniowie internatu odbyli spotkanie połączone z prezentacją pt: „Szczepionka.” Głównym celem tego spotkania było zwiększenie świadomości uczniów na temat dróg rozprzestrzeniania się wirusów oraz sposobów zapobiegania infekcjom.
Treść zajęcia ściśle związana była z działaniami na rzecz zahamowania pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 i profilaktyką zachorowań na inne choroby zakaźne, ze szczególnym uwzględnieniem roli szczepień ochronnych.
Na początku prezentacji ukazana została historia wynalezienia szczepionki przez Edwarda Jennera, osoby dzięki której ospa prawdziwa nie jest chorobą śmiertelną. Choroba ta znana jako czarna ospa towarzyszyła ludzkości od tysiącleci i przyczyniła się do śmierci setek milionów osób. Dopiero szczepionka – ang. vaccination preparat biologiczny imitujący naturalną infekcję i prowadzący do rozwoju odporności analogicznej do tej, którą uzyskuje organizm w czasie pierwszego kontaktu z prawdziwym drobnoustrojem – bakterią lub wirusem. I tak szczepienia ochronne okazały się najskuteczniejszym dotąd narzędziem zwalczania chorób zakaźnych ( chronią nas przed 26 chorobami zakaźnymi). Za pomocą szczepień wykorzeniono najgroźniejszą plagę ludzkości, jaką była w/w ospa prawdziwa. Eksperci oceniają, że około 122 milionów ludzi zawdzięcza życie szczepionkom, bez których nie mieliby szansy przeżyć nawet okresu dzieciństwa. To dlatego, że w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat zaszczepiono miliony dzieci przeciw chorobom wieku dziecięcego, takim jak odra, gruźlica, poliomyelitis, błonica, krztusiec czy pneumokokowi zapalenie płuc.
W sieci krąży wiele mitów na temat szczepień przeciwko COVID-19. Ta niepewność stanowi podatny grunt dla najdziwniejszych stwierdzeń .
Wychowawczynie internatu omówiły cztery mity na temat szczepień: I. bezpłodność( fałsz),II. inżynieria genetyczna(nie ma ingerencji mRNA w DNA.RNA ze szczepionki nie jest w stanie bezpośrednio zmienić DNA człowieka);III. czy prace nad szczepionką nie przebiegły zbyt szybko? . Trzy rzeczy, które przyczyniły się w zrozumiały sposób do przyspieszenia tego procesu:
1.wcześniejsza wiedza. Szczepionki bazują na technologiach, które zostały już zbadane lub przetestowane wcześniej. Naukowcy wiedzieli już chociażby sporo o innych koronawirusach, które wywołują SARS lub MERS (2012);
2. powody finansowe. Na całym świecie na rozwój szczepionek przeznaczono niezwykle duże sumy pieniędzy;
3. przyspieszone procedury. Mylące jest twierdzenie, że testowanie szczepionek trwa zwykle dziesięć lat. W czasie pandemii czas był najważniejszy. Więc niektóre etapy, które zwykle odbywają się jeden po drugim, były realizowane równolegle. Zazwyczaj masę czasu, spędza się na różnorakim oczekiwaniu: na środki finansowe, na wystarczającą liczbę uczestników testów, na pozwolenia na przeprowadzenie badań.
IV. Czy przebycie COVID-19 skuteczniej chroni przed ponownym zakażeniem niż szczepienie?
W pierwszej fali zakażeń ze wszystkich osób, uzyskały wynik pozytywny na obecność koronawirusa, około 80 procent miało łagodny przebieg. Pozostałe 20 procent uznano za osoby z ciężkim bądź nawet krytycznym przebiegiem choroby. Trzeba też uwzględnić „Long COVID", czyli późne i długotrwałe powikłania po przebytej infekcji, takie jak chroniczne zmęczenie czy problemy z naczyniami krwionośnymi. Zjawisko to występuje również po łagodnym przebiegu. Nie ma gwarancji, że osoby, u których nie występuje zwiększone ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19, przejdą infekcję bezproblemowo. Zdarza się bowiem, że młodzi i zdrowi ludzie poważnie chorują, a nawet umierają.
Podsumowanie: Jeśli ktoś woli zaryzykować infekcję zamiast się zaszczepić, podejmuje „duże ryzyko", powodem, który przemawia za szczepieniami, jest fakt, że układ odpornościowy inaczej reaguje na szczepionkę. – To długoterminowe zabezpieczenie przed infekcją, które może być bardziej wyraźne dzięki szczepionkom. A także zaszczepienie się pomaga ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa, a tym samym zmniejsza ryzyko zakażenia innych osób.
