Nie wyobrażamy sobie życia bez kultury i sztuki. Wdychamy i doświadczamy ją całym naszym internackim duchem, Chcemy jej dużo i jeszcze więcej, w różnych odmianach i przypadkach.

  W czwartkowy wieczór odmieniliśmy ją przez różne „achy” i „ochy”  i wchłonęliśmy całym sobą. Zaskoczeń nie było końca, pod wspólnym internackim dachem duch poezji rozwija się i umacnia, grono naszych kolegów i koleżanek zaprezentowało swoje utwory, a także umiejętności interpretatorski. Aga zaprezentowała nam swoją prozę, nagrodzoną pracę, Asia zabrała nas w podróż po swojej poetyckiej twórczości a Natalka, Wiktoria, Emilka, Adaś, Szymon i Jagoda trochę nam poczytali.  Wieczór prozy i poezji zakończył się wspólnym warsztatem i napisaniem wiersza o wiośnie. Oby jak najwięcej takich spotkań